Tytuł: Ostatnie zdjęcie
Autor: Aldona Szczygieł
Wydawnictwo: Novea Res
Ocena: 9/10
Ciężko mi pisać o takich książkach . Franek wychowuje się w sierocińcu prowadzonym przez siostry zakonne , wcześniej wychowywała go ukochana babcia ponieważ sama trafiła do domu starców . Franek pragnie odnaleźć babcię i wrócić do domu ale to nie jest takie łatwe, jak by mogło się wydawać Po poszukiwaniach trafia na trop babci, jest bardzo schorowana i niestety jest w ostatnim momencie ratunku,ale nic nigdy nie jest tak różowo jak by mogło się wydawać. Babcię Franka dopadł zanik pamięci przez Alzheimera( Nie poznaje bliskich osób , pamięta tylko to co chce pamiętać i myli osoby) Franek pomimo wszystko jest szczęśliwy, że może odzyskać kawał namiastki dawnego życia rodzinnego. Wszystko co było wizją wspomnień dla Franka i dla jego babci już nie istniało, co go trzymało przy możliwości powrotu do domu.Jego babcia była wspaniałą kobietą, bardzo kochała wnuczka, ale nawet jego przestała poznawać co jest bardzo bolesne i smutne dla dziecka nastoletniego. Nasz bohater dzielnie z miejsca podejmuje walkę o ocalenie wspomnień, a jedyną metodą wydaje mu się odzyskanie dla babci zdjęć z dawnych czasów, które mają jej przywrócić pamięć…Ale czy przy chorobie uda się odzyskać pamięć ukochanej babuni?
Na ok 200 stronach jest zawarty ból i samotność i żal razem ze smutkiem. Jest to dosyć trudna książka z trudnymi tematami. "Ostatnie zdjęcie " to wzruszająca opowieść o poszukiwaniu prawdziwej bliskości, o mozolnej walce z nieuleczalną chorobą i nadziei, która nigdy nie gaśnie.
Za możliwość przeczytania dziękuję @milczenie.oficialne u ciebie zobaczyłam recenzję i odrazu zaczęłam czytać. Dziękuję bardzo za polecenie
" Ostatnie zdjęcie " ten tytuł odnosi się idealnie do treści w książce.
